عکس متفاوت خواهر و برادر پژمان جمشیدی در خارج از کشور | پوشش خواهر پژمان جمشیدی جلب توجه کرد +عکس

خواهر و برادر او ازدواج کرده اند ولی پژمان جمشیدی هنوز مجرد است و می گوید شرایط زندگی ام به گونه ای نبوده است که ازدواج کنم. پژمان جمشیدی بازیکن اسبق تیم های فوتبال سایپا، پاس و پرسپولیس است.  پژمان جمشیدی پس از دوران فوتبالش رو به سینما و بازیگری آورد و در نقش‌های متفاوت درخشان ظاهر شد..اولین سریال پژمان جمشیدی در فیلم پژمان بود که درمورد زندگی وی بود یک پیشکسوت پرسپولیس در خصوص پژمان جمشیدی نظری بدون تعارف داد.

پژمان فوتبال را از باشگاه کشاورز تهران شروع کرد و در تیم های سایپا، پاس، پرسپولیس، استیل آذین، فولاد و ابومسلم بازی کرد. در سال 2011 در زمان مربیگری بلاژویچ در تیم ملی ایران در مقابل ژاپن و کره بازی کرد و جایگزین فرهاد مجیدی شد.

پژمان در سال 1381 در طی یک مراسم با بهاره رهنما آشنا شد و همین باعث شد همسر سابق ایشان یعنی پیمان قاسم خانی را هم ملاقات کند. همسر سابق بهاره رهنما پرسپولیسی است  به همین دلیل پژمان را برای شام دعوت کرد و این دو رفیق شدند.

همسر پژمان جمشیدی

خواهر و برادر او ازدواج کرده اند ولی پژمان هنوز مجرد است و می گوید شرایط زندگی ام به گونه ای نبوده است که ازدواج کنم. او در مورد ازدواج می گوید:

 ازدواج اتفاقیه که هنوز برای من رخ نداده به نظر من ملاک و معیار برای ازدواج تعیین کردن اشتباهه مهم اینه که یه نفر به دلت بشینه و دوسش داشته باشی. طبیعتاً آدم هایی که با آن ها اشنا می شویم و باهاشون رفت و آمد میکنیم از نظر شخصیتی و رفتار مورد قبول مون هستند اینکه قلاب دلمون کجا گیر کنه معلوم نیست.

یه چیزه دیگه که خیلی مهمه باید حرفی برای گفتن با همسرتون داشته باشید و باید به روزها و شب هایی که قراره با همسرتون زیر یه سقف زندگی کنید فکر هم بکنید البته من خیلی دوست دارم با دختری ازدواج کنم که زندگی اش با هیجان همراه باشد و شاغل هم باشه یعنی زندگی اش طوری باشه که حرف های زیادی برای گفتن داشته باشه

فیلم شناسی پژمان جمشیدی

    سوء تفاهم (فیلم) (1396

    تگزاس (1396

    لونه زنبور (1396

    من دیوانه نیستم (1395

    آذر (1395

    خوب، بد، جلف (1395

    50 کیلو آلبالو (1394

    آتش بس 2 ( 1393

در چهره پژمان جمشیدی بازیکن سابق و هنرپیشه فعلی به هنگام دریافت این جایزه مهم و باارزش، می‌شد سیمای بسیاری از نامداران ورزش از محمد علی فردین گرفته تا ایلوش خوشابه و عمو محراب شاهرخی را مشاهده کرد که به نوعی در به ثمر رسیدن یک آرزو نقش ایفا کردند؛ آرزوی زنده شدن نزد مردم پس از خداحافظی یا مرگ اول برای یک ورزشکار حرفه‌ای.

پیش از انقلاب چهره‌های مشهوری، چون حبیب‌الله بلور سرمربی افسانه‌ای تیم ملی کشتی ایران، محراب شاهرخی بازیکن فوتبال، عزیز اصلی دروازه‌بان تیم ملی فوتبال، امامعلی حبیبی ببر مازندران و حتی جهان پهلوان غلامرضا تختی برای حضور در فیلم سینمایی دعوت شد و به جز آخری همه در برابر این وسوسه جذاب تسلیم شدند. غلامرضا تختی با وجود تنگنا‌های مالی و گشاده‌دستی‌های همیشگی‌اش حاضر نشد با عدد 300 هزار تومان آن روز‌ها هم جلوی دوربین برود، اما بقیه دستکم یک فیلم بازی کردند.

محراب شاهرخی بازیکن شاهین و پرسپولیس در دهه 1340 تنها در یک فیلم به نام علف‌های هرز بازی کرد و متوجه شد که آدم این کار نیست و هنرپیشگی را کنار نهاد. امامعلی حبیبی هم در سینما همان کاری را کرد که در ورزش کرده بود یعنی کشتی گرفت و بعد هم نماینده مجلس شد تا عالم سینما را ترک کند. عزیز اصلی هم در سینما توفیقی نیافت و رفت سراغ فروش لوازم ورزشی. اما محمد علی فردین که تنها یک نقره از مسابقات جهانی کشتی داشت به واسطه چهره فتوژنیک و جذاب و همچنین کروموزوم بازیگری که از پدرش به ارث برده بود، در سینما بسیار بیشتر از کشتی مشهور شد و روی پرده نقره‌ای سال‌ها طلا درو کرد. ایلوش خوشابه بدنساز نیز از سینمای ایران به سینمای جهان راه یافت و با نام هنری «ریچارد لوید» در چند فیلم نسبتا مشهور بازی کرد و اندام زیبای خود را چاشنی بازیگری‌اش کرد.

روند حضور ورزشکاران در سینما و تلویزیون در دوران پس از انقلاب نیز ادامه یافت و ساموئل خاچیکیان برای اول بار حسین یاریار دروازه‌بان راه‌آهن را به بازی در فیلمش دعوت کرد. این سرآغاز حضور فوتبالیست‌های زیادی در سینما و تلویزیون شد، از علی پروین و غلام فتح‌آبادی و مجید سبزی گرفته تا نسل جوان‌تر مثل علی انصاریان و حمید استیلی و البته پژمان جمشیدی...

اینکه از این جمع نامدار فوتبال چند نفر توانستند در صحنه نمایش موفق شوند طبیعتا در نظر افراد تفاوت‌هایی وجود دارد، اما بدون شک پژمان جمشیدی بیش از بقیه همبازی‌های سابقش به بازیگری چسبید و برای رسیدن به یک جایگاه آبرومند، تلاش بسیاری به خرج داد و زمان زیادی برای آموختن گذاشت. از ناملایمات و قضاوت‌های برخی از فعالان حوزه ورزش و هنر دلسرد نشد و با تمرکز بر هدف جلو رفت و از پایان خود در زمین فوتبال، آغازی بر یک دوره تازه در زندگی ساخت و هنرمند شد.