دندان موقت قبل از ایمپلنت + مزایا و معایب
دندان موقت قبل از ایمپلنت یا ایمپلنت موقت دندان به روکش موقتی گفته می شود که برای مدتی روی پایه ایمپلنت دندان قرار می گیرد تا زخم آن خوب شود و سپس با روکش دائمی جایگزین می شود. این دندان موقت برای ایمپلنت، برای محافظت از پایه ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرد. بعد از گذشت دو تا چند ماه، وقتی که پایه ایمپلنت با استخوان فک جوش خورد و جای زخم آن بهبود یافت، روکش موقت برداشته می شود و روکش دائمی گذاشته می شود. مدت زمان دقیق این فرآیند بستگی به شرایط فردی هر بیمار، نوع و جایگاه ایمپلنت، تراکم استخوان فک و کیفیت روکش موقت دارد.
دندان موقت قبل از ایمپلنت برای پر کردن حفره خالی ایمپلنت، محافظت از پایه ایمپلنت کاشت شده، حفظ ظاهر و زیبایی و کمک به جویدن غذا استفاده می شود. مواد سازنده روکش موقت با روکش دائمی تفاوت هایی دارد و باعث می شود این دو از نظر استحکام و همچنین جلوه طبیعی و همخوانی با سایر دندان ها تفاوت داشته باشند. علاوه بر این استفاده از دندان موقت برای ایمپلنت یک هزینه اضافی ایجاد می کند و بیمار باید توانایی پرداخت آن را داشته باشد.
دندان موقت قبل از ایمپلنت چیست؟
دندان موقت قبل از ایمپلنت در واقع همان روکش موقت دندان ایمپلنت است. البته ممکن است بعضی افراد آن را دندان موقت بعد از ایمپلنت بنامند که در واقع منظورشان بعد از نصب پایه ایمپلنت است. دندان موقت یا روکش موقت درواقع یک کلاهک است که شبیه تاج دندان های واقعی است. پس از اینکه جراحی ایمپلنت انجام شد و پایه فیکسچر درون فک قرار گرفت، مدت زمانی لازم است تا پایه با استخوان فک جوش بخورد. در این مدت زمان از دندان موقت یا روکش موقت استفاده می شود تا از پایه ایمپلنت محافظت شود. دندان موقت قبل از ایمپلنت از جنس پلاستیک یا آکریلیک است و توسط دندان پزشک نصب می شود. روکش موقت دندان ایمپلنت در حدود ۲ تا ۶ ماه بر روی ایمپلنت باقی می ماند تا التیام بافت به طور کامل انجام شود و پایه ایمپلنت به استخوان فک جوش بخورد. پس از آن روکش دائمی ایمپلنت قرار داده می شود. برای اطلاع از راه های زود جوش خوردن ایمپلنت دندان به این مقاله مراجعه کنید.
روش اتصال روکش موقت دندان ایمپلنت با پیچ و چسب
اتصال دندان موقت قبل از ایمپلنت باید به گونه ای باشد که به پایه ایمپلنت آسیبی وارد نشود. برای اینکار از دو روش استفاده می شود:
- استفاده از پیچ برای نصب روکش موقت
- استفاده از چسب موقت دندان ایمپلنت
در صورتی که از چسب موقت دندان ایمپلنت استفاده شود ممکن است هنگام استفاده مقدار کمی از آن با لثه ها برخورد کند و همین امر باعث ایجاد حساسیت بیمار به چسب شود. همچنین جدا کردن این چسب در آینده برای بیماران می تواند مشکل زا و دردناک باشد. با این حال استفاده از چسب موقت برای داشتن یک ظاهر طبیعی مناسب تر است. علاوه بر این روکش های موقتی که با چسب چسبانده می شوند نسبت به روکش هایی که با پیچ متصل می شوند، هزینه کمتری دارند.
مزایای دندان موقت برای ایمپلنت
استفاده از دندان موقت برای ایمپلنت دلایل زیادی دارد. برخی از این دلایل عبارتند از:
- پوشاندن حفره کاشت ایمپلنت تا زمانی که روکش دائمی روی آن قرار بگیرد.
- حفظ ظاهر و زیبایی مخصوصا اگر محل ایمپلنت دندان های جلو باشد.
- محافظت از لثه های اطراف محل کاشت ایمپلنت
- کمک به جویدن غذا به شرط آنکه از غذاهای سفت استفاده نشود.
- کمک به دندانپزشک برای بررسی دوره ای وضعیت کاشت ایمپلنت؛ دندانپزشک می تواند روکش موقت را بردارد و جای کاشت ایمپلنت را از نظر روند بهبود ارزیابی کند.
معایب دندان مصنوعی موقت برای ایمپلنت
البته دندان موقتی که قبل از ایمپلنت نصب می شود معایبی هم دارد که عبارتند از:
-
- هزینه بالاتر نسبت به عدم استفاده از دندان موقت
- استحکام و طبیعی بودن کمتر نسبت به روکش دائمی
- احتمال التهاب لثه در صورت استفاده از چسب برای اتصال دندان موقت
دندان موقت برای ایمپلنت به چه کسانی توصیه می شود؟
در صورتی که دندان ایمپلنت شده در ناحیه جلو فک قرار دارد، بهتر است از دندان موقت یا روکش موقت ایمپلنت استفاده شود. برای استفاده از دندان موقت لازم است بیمار استحکام کافی در ناحیه فک داشته باشد. علاوه بر این استفاده از روکش موقت هزینه های انجام ایمپلنت را افزایش می دهد. بنابراین باید هزینه روکش موقت ایمپلنت هم در نظر گرفته شود.
مراقبت های دندان موقت قبل از ایمپلنت
در مدت زمان استفاده از دندان موقت قبل از ایمپلنت بهتر است موارد زیر رعایت شود:
- شست و شوی منظم دهان و استفاده از دهانشویه برای جلوگیری از رشد باکتری ها
- دقت هنگام مسواک کردن و کشیدن نخ دندان تا روکش موقت آسیب نبیند.
- ملاحظه هنگام جویدن غذا و پرهیز از خوردن غذاهای سفت و سخت برای جلوگیری از آسیب دیدن روکش
- پرهیز از مصرف غذاهای خیلی گرم یا خیلی سرد
- پرهیز از مصرف غذاهایی که حالت چسبناک دارند.
با رعایت موارد فوق احتمال آسیب دیدن یا تغییر رنگ روکش موقتی دندان کاهش می یابد. همچنین شانس التهاب بافت های اطراف کم می شود. با این حال توصیه می شود در صورت لق شدن یا از جا در آمدن روکش دندان بلافاصله به دندانپزشک مراجعه کنید.
تفاوت های روکش موقت و دائمی ایمپلنت
همانطور که از نام آن ها مشخص است روکش دائمی ایمپلنت دوام و ماندگاری بیشتری دارد. با رعایت مراقبت های لازم می توان تا پایان عمر از روکش های دائمی استفاده کرد. ماده سازنده روکش های موقت با دائمی متفاوت است. روکش های موقت معمولا از آکریلیک و پلاستیک ساخته می شوند در حالیکه برای روکش های دائمی از پورسلین یا زیرکونیا استفاده می شود. جنس روکش های دائمی استحکام بیشتری دارد و در برابر آسیب ها مقاوم تر است در حالیکه روکش های موقت ظریفتر و شکننده تر هستند. مواد مورد استفاده برای روکش های موقت باعث می شوند که این روکش ها زیبایی کمتری داشته باشند و نسبت به روکش دائمی از جلوه طبیعی کمتری برخوردار باشند. در واقع استفاده از روکش موقت همخوانی کمتری با دندان های واقعی مجاور خود دارد. این در حالی است که برای ساخت روکش های دائم از موادی استفاده می شود که بیشترین همخوانی را با سایر دندان های فرد داشته باشد.
ایمپلنت دندان در نجف آباد
در صورتی ساکن نجف آباد هستید و قصد دارید از خدمات ایمپلنت دندان در نجف آباد استفاده کنید، کلینیک مهرگان خدمات ایمپلنت را معمولا توسط متخصص حراجی فک و دهان انجام می دهد و می توانید از خدمات پرداخت قسطی هم استفاده کنید. برای اطلاعات بیشتر به صفحه ایمپلنت دندان نجف آباد مراجعه کنید. محتوای این مقاله توسط متخصصان این کلینیک تهیه و تدوین شده است.
