کاشت ابرو برای چه کسانی مناسب است؟ چه عوارضی دارد؟
شکل و حجم ابروها تاثیر بسزایی در زیبایی چهره دارد. بطور کلی، ابرو و چشم‌ها قاب چهره هستند و ابروها میتوانند ظاهر متقارن‌‌تری به صورت ببخشند. از طرفی، ممکن است ابروها به مرور زمان و یا در صورت وقوع حادثه‌ای دچار ریزش و یا کم‌پشتی شوند که در این حالت احتمالا به کاشت ابرو نیاز خواهید داشت.
کاشت ابرو چیست؟
مثل کاشت سنتی موی سر، کاشت ابرو نیز نوعی جراحی دائمی است که طی آن موها از یک ناحیه اهدا کننده (مثلا پشت سر) برداشته شده و مجددا در ناحیه ابرو کاشته میشوند. این امر از طریق کاشت ابرو انجام میشود که در ادامه به دو مورد از متداول‌ترین روش‌های کاشت ابرو اشاره شده است:
- کاشت مو به روش FUE (اف یو ای): این روش شامل کاشت از محل اهدا کننده به ابرو با استفاده از پانچ دستی، پانچ قدرتی یا پانچ رباتیک میشود. از مزایای این روش میتوان به عدم برجا گذاشتن اسکار یا جای زخم خطی و بهبودی آسان‌تر اشاره کرد. با این حال، مدت زمان استخراج موها در این روش طولانی‌تر بوده و کوتاهی موها نیز میتواند در کیفیت کاشت یا پیوند مو تاثیرگذار باشد.
- کاشت مو به روش پیوند واحد فولیکولی (FUT): در روش FUT برداشت گرافت‌ها یا فولیکول‌های مو به صورت «فلاپ» یا برداشت نواری (معمولاً از ناحیه پشت سر) انجام میشود و سپس این فولیکول‌های مو در ناحیه ابرو کاشته میشوند تا فرم جدید و بهبود یافته‌ای ایجاد کنند. در این روش، روند برداشت مو سریع‌تر از روش FUE بوده و موهای برداشته شده طول بیشتری دارند که این امر در روند کاشت کمک بسزایی دارد (طول بیشتر مو این امکان را میدهد تا پیچ خوردگی مو راحت‌تر دیده شود). البته باید بخاطر داشته باشید که کاشت ابرو به این روش، هم منجر به ایجاد اسکار خطی شده و هم مدت زمان بهبودی طولانی‌تر میشود.
اگر موهای ناحیه پشت سر بیمار کوتاه باشد، احتمالا پزشک کاشت به روش FUE را توصیه خواهد کرد چرا که در این حالت در روش FUT امکان ایجاد جای زخم قابل رویت بیشتر خواهد بود.
کاندیدای مناسب کاشت ابرو
به طور کلی دو دسته از افراد کاندیدای مناسبی برای کاشت ابرو هستند:
- افرادی که بدلیل برداشتن بیش از حد ابرو یا در اثر آسیب فیزیکی (اعم از لیزر موهای زائد، جای زخم) دچار ریزش و یا کم‌پشتی ابرو هستند.
- افرادی که بطور طبیعی یا در اثر ابتلا به بیماری‌های خاصی مانند کم کاری تیروئید، دچار کم پشتی ابرو هستند.
هم مردان و هم زنانی که دچار عوارض نامطلوب برداشتن بیش از حد ابروی خود هستند یا درمان‌های غیر موثری مانند تتوی ابرو را داشته و بدنبال داشتن ابروهای پر پشت‌تری هستند، کاندیدای مناسبی برای کاشت ابرو محسوب میشوند. کاشت ابرو به مرور زمان به روش محبوبی بدل شده و امروزه افراد زیادی در فکر دریافت این درمان هستند.
اما با توجه به ویژگی‌های جمعیت شناختی وسیع، باید بدانید که هر کسی هم واجد شرایط این درمان (کاشت ابرو) نیست. به جهت برداشت و پیوند مو، فرد باید فولیکول کافی در بانک موی سر یا بدن خود داشته باشد. از اینرو، افرادی کاندیدای مناسبی هستند که بانک موی کافی و موهای همسان خوبی برا کاشت در ناحیه ابرو داشته باشند. موهای مورد نیاز برای کاشت در ابرو غالبا از ناحیه پشت سر/پشت گردن برداشته میشوند. بنابراین، برای مثال اگر رنگ موهای پشت سر شخصی قهوه‌ای تیره باشد ولی ابروهای بلوند داشته باشد، این نوع بانک مو برای کاشت در ابرو مناسب نخواهد بود.
همچنین، باید بخاطر بسپارید که ابروها بعد از کاشت به مراقبت و نگهداری نیاز خواهند داشت. موهایی که از ناحیه اهدا کننده در ابرو کاشت شده، خاصیت، ژنتیک و عادات خود را حفظ میکنند. از اینرو، این موها رشد مرتب داشته و نیاز به کوتاه کردن منظم خواهند داشت. به همین دلیل ممکن است برخی از افراد کاندیدای مناسبی برای کاشت ابرو نباشند.
کاشت ابرو چگونه انجام میشود؟
عمل کاشت ابرو بصورت سرپایی در محیط مطب یا کلینیک انجام میشود. جراح پیش از شروع عمل، از داروی آرامبخش خوراکی یا بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه استفاده میکند.
کاشت ابرو نیازی به بیهوشی عمومی ندارد. پزشک قبل از شروع عمل کاشت، فرم و ابعاد ابروها و نتیجه کار را طراحی میکند. از اینرو، باید نهایت دقت را بخرج دهد تا نتیجه کاشت با ویژگی‌های اجزای صورت و ابروهای بیمار مطابقت و همخوانی داشته باشد. سپس، پزشک از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه اهدا کننده (ناحیه استخراج مو) استفاده میکند. غالبا این موها از ناحیه پشت سر برداشته میشود.
برای برداشتن فولیکول‌های مو میتوان از دستگاه پانچ یا برداشتن نواری و استفاده از میکروسکوپ برای تقسیم فولیکول‌های مو به موهای منفرد استفاده کرد. سپس، فولیکول‌های موی ناحیه اهدا کننده یک به یک داخل سوراخ یا برش‌های کوچکی جاگذاری میشوند.
برای ایجاد ظاهری طبیعی‌تر، هر ناحیه به طوری کاشت میشود که زاویه و جهت خارج شدن مو نهایت مطابقت و همخوانی را با سایر موهای ابرو داشته باشد. پس از گذشت ۳ الی ۴ ماه، فولیکول‌های جدید بیدار شده و رشد موها را شروع میکنند. بهترین حالت نتیجه طی ۶ الی ۸ ماه بعد از عمل دیده میشود.
بهبودی از عمل و نتایج کاشت ابرو
پس از کاشت ابرو، خونریزی، تورم و کبودی همگی جزو عوارض احتمالی بعد از عمل هستند. یک قانون کلی و مهم در رابطه با روند بهبودی بعد از عمل وجود دارد و آن هم این قانون است که نباید ابروهای جدید خود را خیس کنید. مهم‌ترین گام در روند بهبودی این است که طی ۵ روز اول پس از کاشت ابرو، نباید موهای ابرو خیس شوند. این امر به جهت گیری مناسب و رشد صحیح موهای ابرو کمک میکند.
تقریبا ۳ هفته بعد از کاشت، میتوانید انتظار داشته باشید که ساقه موهای پیوند شده بریزند. پس از این مرحله، رشد مجدد موها معمولاً ۴ تا ۶ ماه پس از عمل شروع میشود و نتایج نهایی در عرض ۱ سال ارزیابی میشوند.
از آنجایی که ابروهای کاشته شده رشد سریع‌تری نسبت به موهای قبلی دارند، ابروها بطور مرتب نیاز به کوتاه شدن خواهند داشت. استفاده از ژل ابرو نیز میتواند به رشد مو در جهت مد نظر کمک کند.
به چند عدد گرافت مو نیاز خواهم داشت؟
تعداد گرافت موی مورد نیاز در هر فرد متفاوت است چرا که این امر به میزان کم پشتی و نیاز بیمار بستگی دارد. از طرفی، این امر توسط جراح کاشت مو در طول جلسه مشاوره مشخص خواهد شد.
