روایت مهوش وقاری از کارهایی که بازی در آنها را به خاطر پرستاری از مرحوم محست قاضی مرادی نپذیرفت: برای خودم این کار را می کردم و دلم نمی خواست قاضی مرادی فکر کند دارم اذیت می شوم.
احساس خلأ میکنم. رفتنش را هنوز باور ندارم ولی دلم قرص است که در آرامش رفت. فقط حسرت میخورم که ای کاش همدلیها و تعریف و تمجیدهای این چند وقت اخیرِ دوستان و همکارانش را قبل از رفتنش میشنید.